Olsaydım!
Rüzgâr götürseydi beni her iklime,
Rahmet olup insanların üstüne,
Ekinlere,
Tarlalara, bağlara
Taşlara, dağlara
Şıp şıp yağsaydım!
Gökyüzünde parıldayan
Yıldız olsaydım!
Bir elimle aya,
Bir elimle güneşe,
Ve bütün ruhumla,
Bedenimle, dualarımla
Gökyüzüne uzansaydım!
Ellerimle yıldızlara
Dokunsaydım!
Bir senede güneşin etrafında
Dünya dolaşır diyorlar,
Mevsim olsaydım,
Bahar ve kış olsaydım,
Kar olsaydım, bembeyaz
Tepelere aheste aheste
Yağsaydım!
Yemyeşil yeşillikler olsaydım,
Bütün dünyayı
Kaplasaydım!
Güneşin hararetini, sıcaklığını,
Yaradan’dan ötürü
Yaradılmışı sevmek için
Kalbimde duysaydım!
Olmasaydım, olmasaydım
Kalp kırıcı, can yakıcı
Vandalist ve yıkıcı
Olmasaydım, olmasaydım!
Eritselerdi beni bir demir gibi de davam için,
Istırabımdan çilemden,
Ağlamasaydım!
Kesilen bir ağaç, koparılan bir ot olsaydım
Ama sorumlu olmasaydım!
Bu yükler bana ağır geldi,
Taşıyamıyorum.
Ya yükü taşıyan gücüm olsaydı,
Yahut ta
Yaşamasaydım, yaşamasaydım!
Günahkâr olacaksam,
İsyan edeceksem,
Gözlerim, ayaklarım, ellerim, mani olsaydı
Yahut ta olmasaydı!
Mademki okuduğum bana fayda vermiyor,
İlmim, kitaplarım,
Sanki kitaplarımın üstüne basarak
Yükseldiğim makamım
Olmasaydı, olmasaydı!
Okudum Rabbimin kelâmını, Kur’ân’a doyamadım,
Manevî lezzetine, onun adına, kanamadım,
Ya kansaydım, ya doysaydım

 

Abdullah DEMİRCİOĞLU