“Görmedin mi Allah(cc) nasıl bir misal getirdi? Hoş bir kelime (Kelime-i Tayyibe), kökü sabit ve dalı semada olan hoş bir ağaca (Secere-i Tayyibe) benzer. Ki o, Rabbinin izniyle her zaman yemişini verir durur. Olur ki, onlar çok iyi düşünüp ibret alırlar!...” [?brahim(14): 24-25] ayet-i kerimesinde gelen Kelime-i Tayyibe ve ?Scere-i Tayyibe‘nin çok geniş ve şumullü anlamlarının bir tecellisinin de Ehl-i Beyt olduğu aşikardır. Varlık anlamına da gelen kelime, pak, temiz ve hoş (tayyib) olan Secere-i Muhammediye‘nin dal ve budaklarının ürünleri olduğu gibi, bizzat o ağacı da temsil etmektedir.

Görülüyor ki, İslâmiyet öyle bir secere-i tayyibedir ki, onun meyveleri ile bütün âlem dünyâda da, âhirette de faydalanmaktadır. Bütün faydalar ondan çıkmaktadır. İşte bizde adeta Secere-i Tayyibe ağacı gibi gücünü ve ilhamını manivayatın ve tarihin derinliklerinden alan mevyesini bu dünyaya aksettiren bir derneğiz.